вӱдылмӧ
вӱдылмӧ
1. прич. от вӱдылаш
2. в знач. сущ. болтовня, бред
Кугу ойгыш логалше пиалдыме шоҥго еҥын вӱдылмыжӧ приказчикым, очыни, сайынак йыгыжтарен шуктыш. К. Исаков Вероятно, бред несчастного старика, попавшего в большое горе, порядком надоел приказчику.