вӱдыжгӧ Г.: вӹдӹжгӹ 1. прил. сырой, влажный; пропитанный влагой, мокрый Вӱдыжгӧ мланде влажная земля вӱдыжгӧ мардеж влажный ветер. Вӱдыжгӧ юж могырым куштылемда, шӱлашат ласка.М.-Азмекей От влажного воздуха становится легко, и дышать приятно. 2. сущ. влага, сырость Нурыш лумым утларак шындет гын, мландыште вӱдыжгӧ шукырак шога.Д. Орай Если на поле больше снега, то на почве влага продержится дольше. Ынде кумшо тылзе мланде вӱдыжгым ужде орлана.В. Юксерн Уже третий месяц земля страдает без влаги. 3. нар. влажно, сыро Южышто кызыт вӱдыжгӧ да юалге.Н. Лекайн В воздухе сейчас сыро и прохладно.
О сайте
Инструкция