вурседылмаш
вурседылмаш
Г.: вырседӓлмӓш
сущ. от вурседылаш ругань, перебранка, ссора
    (Иван) Онтон дене пырля тӱрлӧ книгам лудаш йӧратат. Лудын лектытат, мо нерген серымым лончылен ӱчашат, южгунам вурседылмашкат шуыт. А. Эрыкан Иван вместе с Онтоном любят читать разные книги. Прочитав, спорят, обсуждая прочитанное, иногда доходят до ссоры.
Сравни с: тума, каргашымаш