воштылалаш
воштылалаш
Г.: ваштылалаш
-ам
1. улыбнуться
– Ит ойгане, родем, – воштылале Юкей. К. Васин – Не печалься, друг, – улыбнулся Юкей.
2. усмехнуться; обычно насмешливо, недоверчиво
– Тек шӧрын ончышт, – Васлийже воштылале, – мый нунын шӧрын ончымышт деч ом лӱд. К. Васин – Пусть косятся, – усмехнулся Васлий, – я не боюсь их косого взгляда.