ВЕДРА, Г. ведӹрӓ
<ЙӰР> ВЕДРА ГЫЧ ОПТАЛМЕ ГАЙ (опталмыла) ЙӰРЕШ (йога, тӱҥалеш да т.м.), Г. <юр> ведӹрӓ доно (гӹц) кӹшкӓлмӹ (опталмы) гань (кӹшкӓлмӹлӓ, опталмыла) юреш (тӹнгӓлеш, пыра дӓ т.м.)
разг., экспрес. (букв. <дождь> как из ведра вылитый идëт (течёт, начинается и т.п.), Г. <дождь> как с ведром (из ведра) вылитый идëт (начинается, заходит, зайдëт и т.п.).
ЛЬЁТ (хлещет) КАК ИЗ ВЕДРА.
Идëт обильно, очень сильным потоком, струями (о проливном дожде).
    Ала-кунам каваште шем пыл ора чумырген улмаш, ӱмбакына йӱр ведра гыч опталме гай йӱраш тӱҥале. З. Каткова. Сар ок лий ыле гын… Как-то незаметно на небе собралась чёрная туча, на нас как из ведра хлынул дождь.
    Йӱр шоргыктен, ведра гыч опталме гай йога. В. Сапаев. Кӱдырчан йӱр годым. Дождь хлещет как из ведра.
    Ведра гыч опталмыла йӱр тӱҥалеш. В. Микишкин. Канде шулдыр. Дождь начинает лить как из ведра.
    Хӹдӹртӹш юк пиш когон шактен колтыш. Мӱлӓндӓт цӹтӹрнӓлт кеш. Юр ведӹрӓ доно кӹшкӓлмӹ гань юраш тӹнгӓльӹ. Н. Ильяков. Ышкал кӹтӹмӓш. Грянул гром. Земля задрожала. Дождь начал лить как из ведра.
    – Иктӓ цӓшӹжӓт ӹш юр, векӓт. Тропический юр гань кого юр шукы ак шалгы вет. Ведӹрӓ гӹц кӹшкӓл шӹндӹмӹлӓ лож-ж-ж опталешӓт, цӓрнӓ, – чӓйжӹм йӱн пӹтӓрӹшӓт, Александров попа. Н. Игнатьев. Комсомол ӹдӹр. – Дождь, наверное, шёл меньше часа. Ведь ливень наподобие тропического идёт недолго. Хлынет как из ведра и перестаëт, – закончив пить чай, говорит Александров.
    Трӱк ведӹрӓ доно кӹшкӓлмӹ гань юр оптальы. В. Самойлов. Проста эдемвлӓ. Вдруг хлынул дождь как из ведра.