АРАМ
АРАМ КИНДЫМ КОЧКЫН ИЛАШ, Г. такеш киндӹм качкын ӹлӓш
прост., предосуд. (букв. напрасно хлеб поедая, жить).
ДАРОМ (зря) ХЛЕБ ЕСТЬ.
Жить, не принося никакой пользы.
    Тиде йолагай арам киндым кочкын ила. Этот лентяй даром хлеб ест.
    – Э-эх, киндым арам кочкын илет, жапым так эртарет. − Эх-х, даром ешь хлеб, впустую тратишь время.
    Курымжым такеш киндӹм качкын ӹлӓ, нимахань пӓшӓмӓт ак ӹштӹ, лач ӓвӓжӹн пенсим веле орола. Всю свою жизнь он даром ест хлеб, нигде не работает, сидит на пенсии своей матери.

АРАМ ЛОГАР
груб.-прост. (букв. бесполезное горло).
Дармоед, нахлебник.
    (Сардай – Оксиня ден Плагилан:) – Чарнеда, огыда? Шотлаш эрыкым огыда пу вет. Эҥырен шинчеда, арам логар-влак! М. Шкетан. Сардай. (Сардай говорит Оксине и Плаги:) – Вы прекратите или нет? Не даёте ведь считать. Ноете, дармоеды.
    (Алвика – Алексей нерген:) – Арам логар лийын кушкеш. Колхозышто пашам ок ыште, ок тунем. А. Асаев. Товатлыме куэ. (Алвика – об Алексее:) – Растёт дармоедом. В колхозе не работает, не учится.
    Арам логарым куштыман огыл, – суртозан йӱкшӧ йочан шӱмыш кӱзым шуралтыме семын тӱкныш. В. Любимов. Кӱрылтшӧ ӱмыр. – Не нужно растить дармоеда, − голос хозяина словно нож врезался в сердце ребёнка.