цыр-цор
цыр-цор
Г.
подр.сл. – подражание звуку рвущейся бумаги
    Микитӓ, картинӹм стенӓ гӹц кедӓрӓӓт, цыр-цор кышкед шуа. Н. Игнатьев Микита, сорвав со стены картину, разорвал её.