ӦРАТ, Г. ӧрӓт
ӦРАТ ВЕЛЕ (гына), Г. ӧрӓт веле
разг. (букв. удивляешься только).
Странно, удивительно (выражение удивления, восхищения, недоумения и т.п. по поводу чего-л. необычного).
    (Ганя:) − Ой, могай книгам муын, ӧрат веле! «Спиритизм» маналтеш. Лудынат? А. Эрыкан. Чолпан Иван. (Ганя:) − Ой, какую книгу он нашёл, удивительно! Называется «Спиритизм». Ты читал?
    (Опанас:) − Мемнан кугыжа ӱмбак Герман пижнеже. Ом пале, тудланже мо ок сите, ӧрат веле. А. Юзыкайн. Маска вынем. (Опанас:) − Германия хочет напасть на наше государство. Не знаю, ей-то чего не хватает, странно.
    Шалахайышкыла пыраш келнежӹ, но имни вургымлашкыла шыпшеш… Ма техеньӹ? Ӧрат веле! Ӓль имни толмы корныжым монден? А. Канюшков. Кым яратымаш. Надо повернуть налево, но лошадь тянет направо… Что такое? Странно! Неужели лошадь забыла обратную дорогу?
    Хӧдӧр кӹшӓнжӹ гӹц пумага вӹдӹлтӹшӹм лыктеш дӓ Семонлан кычыкта. – …тиштӹ мӓмнӓн ӹлӹмӓшнӓ гишӓн сирӓт. Ӧрӓт веле! К. Беляев. Нӧргӹ тум. Фёдор вытаскивает из кармана свёрток бумаг и даёт Семёну. – …здесь пишут о нашей жизни. Удивительно!