гӧн
1. перо, оперение
Збыльысь, лэбач и вӧлӧма. Со тай, куйлӧ керка стенбердса ӧмидз кустъяс пытшкын кокъяссӧ вывлань чургӧдӧмӧн, бордъяссӧ шевкнитӧмӧн. Морӧсыс и бордъясыс ӧткодь еджговӧсь, став гӧныс пемыд чута-чута сера. Л. Палкин, Варышкӧд аддзысьлӧмъяс.
кп. гӧн, удм. гон
2. шерсть
Дерт, понмыс сылӧн бур, ыджыд руч кодь ёсь ныра гӧрдов лайка, вурдлӧн кодь топыд да шыльыд гӧна, еджыд кынӧмула −−−. И. Торопов, Ме верма, батьӧ!
кп. гӧн, удм. гон
3. пух
Лунвылысь [гӧгӧраяс] локтасны — гӧгӧр на лым, лун-мӧд шойччасны да пыр и поздысьны босьтчӧны. Нетшкӧны эньясыс морӧссьыныс гӧнсӧ и позсӧ вӧчӧны. Гӧныс небыд-небыд, пук. Г. Дуркин, Вой мореяс пыр.
кп. гӧн, удм. гон
О сайте
Инструкция