вор
м. гусясьысь, вӧр; шыш, шышкалысь
   карманный вор зеп ректысь
   держи вора! кут гусясьысьсӧ! сувтӧд гусясьысьсӧ!
   от домашнего вора запор не убережёт посл. гортса гусясьысьыд иганыд оз видз
   у вора один грех, а у подозревающего — двенадцать посл. гусялысьлӧн ӧти грек, чайтысьлӧн — дас кык
   у них нечего украсть, хоть вор и зайдёт к ним налысь нинӧм гусявнысӧ, кӧть шышкыд и кежавлас
   на воре шапка горит посл. мыжа мортлӧн мыжыс ачыс горӧдчӧ