суралаш
суралаш, кӧгӧнлаш, тӱкылаш
Эти слова объединены общим значением «запирать (на замок)». Суралаш и кӧгӧнлаш употр. в одинаковом значении: «запирать, замыкать (обычно на ключ, на замок)». Слово тӱкылаш имеет более широкое значение – «запирать на задвижку, на ключ, на замок».
Пура [Вачай] – контор омса суралыме. Заходит [Вачай] – дверь конторы заперта.
Ой, Йынаш, илал шарнен: ӱдырым марлан налмек, тый ит шынде сурален. Ох, Йынаш, живи и помни: женившись, её не запирай.
Тиде гутлаште Вӧдыр омсам кӧгӧнла да Оксим руалтен куча. В это время Вёдыр запирает дверь и хватает Окси.
Суртшым [Оклина] кӧгӧнлыш, ончычсо семын сравочшым рундыкыш огыл, кӱсенышкыже пыштыш. Дом [Оклина] заперла, ключ не на крыльцо, как прежде, а в карман положила.
Капкаш миен пернышым – тӱкылымӧ. Наткнулся на ворота – закрыто.
Кечывал жапыште калык йоҥгыдеммеке гына, окса шондыкым тӱкылен, [Раман] пазарышке лектеш. Только в обед, когда народ отхлынет, [Раман], заперев сундук, выходит на базар.