паляур / палюр
дась нянь сёйысь, подув вежӧртасыс дӧва дорӧ, йӧз овмӧсӧ пырысь, дась вылас пырысь — Но мый, Нина!? — лёкысь горӧдіс Данил. — Ме дінӧ локтін? Бӧръяысь? Ха-ха! Давай!... Нинӧм тэд овнысӧ! Мен овнысӧ, мен! Челядьӧс босьта, мамыдлысь мырддя. Юны дугда, удж корся. Палюртӧ керкаысь шыбита (А. Шебырев) — Но и паляур, сідзкӧ. Шог ни яндзим! — шешмунлі Виринея. — Эн и гӧгӧрво, коньӧр. — Мыйла эг гӧгӧрво? Паляурыд поз аслыс оз вӧчлы, воттӧ оз мынтывлы: ме пӧ абу лэбалысь ни абу котралысь. Миян ӧд паляурӧн жӧ нимтӧны дӧва ордад пырысьтӧ. А ме важӧн нин ур, гӧрд ур! Пӧрысьӧ-нэмӧ кӧ ог едждӧдлы, — кималас вӧчис Самарин сім сьӧд тошсӧ (Г. Юшков)