отточить
отточи́ть
сов. что
1. шумаш, пӱсемдаш, пӱсештараш, кошарташ, шумен (пӱсемден, пӱсештарен, кошартен) шындаш
    отточить нож кӱзым шумаш
    отточить карандаш карандашым кошарташ
2. перен. (стиль, язык) шуараш, ягылтараш
    отточить мастерство мастарлыкым шуараш
3. также без доп. (кончить точить) шумен (пӱсемден, пӱсештарен, кошартен) пытараш