отлупить
отлупи́ть
сов.
1. что (чем) разг.-сниж. (отделить, отодрать (кору, краску и т.п.) тӧргалтен (коптарен) налаш
2. кого кыраш, лупшаш, почкаш, нӧшлаш, нӱжаш, поньыжаш, почкалтараш, кырен (лупшен, почкен, нӧшлен, нӱжен, поньыж(ын), почкалтарен) налаш (пышташ, опташ, кодаш), почкалтарен пуаш