отзвенеть
отзвене́ть
сов.
1. (прозвенеть) йоҥгалташ, йыҥгыртаташ, шергылташ, йоҥгалтын (шергылтын) каяш, йыҥгыртатен колташ
отзвенел звонок йыҥгыр шергылт каен
2. (перестать звенеть) йоҥгалтмым (шергылтмым) чарнаш, йоҥгалт эрташ
детство отзвенело йоча жап йоҥгалт эртен