орать
ора́ть
несов. разг.
1. (издавать громкие крики, вопли) кычкыраш, караш, варгыжаш
    орать изо всех сил уло кертмын караш
2. (громко бранить кого-л.) уло йÿкын вурсаш (шудалаш, шÿрдаш, кожгаташ, ятлаш)
    орать на бездельника його еҥым уло йÿкын шудалаш
3. (громко, во всё горло петь) уло йÿкын (чот) мураш, логар пундаш дене мураш
    орать частушки на всю деревню логарвундаш дене уло яллан лудышмурым мураш