облечь
обле́чь
І
сов.
1. кого (что) во что (одеть) уст. чикташ
    облечь в больничный халат эмлымверысе халатым чикташ
2. кого что чем перен. (окружить) леведаш, вӱдылаш
    туман облёк озеро тӱтыра ерым вӱдылын
3. что во что перен. (выразить) шыҥдараш, мут дене каласаш
    облечь свою мысль в слова шке шонымашым мут дене каласаш
4. чем (наделить) пуаш, ышташ
    облечь властью кучемым пуаш
ІІ
сов. что
1. (окутать) леведаш, петыраш
    тучи облегли небо кавам пыл леведын
2. (плотно облегать) пÿрдаш, пÿрден шындаш
    платье облегло фигуру тувыр капкылым пÿрден шынден