обкурить
обкури́ть
сов. кого-что
1. (окурить) тӱргыкташ, тӱтыраш, пошаш, шикшым тӱрген налаш, шикшым колташ, шикшыкташ
    обкурить пчёл мӱкшым шикшыкташ
2. (закоптить дымом) шикшаҥдаш
    обкурить избу пӧртым шикшаҥдаш
3. (куря, сделать удобным) шупшаш тунемаш, тунем шуаш
    обкурить трубку трубка деке тунем шуаш