сылны
[si̮lni̮] 1. вс. лл. печ. сс.; см. сывны в 1–5 знач. лл. (Пор.) вомад сылӧ, сэтшӧ чӧскыд во рту тает, так вкусно лл. (Гур.) тайка ыджыд вӧлі, став сыліс была большая оттепель, всё кругом растаяло 2. сс. (Ыб) зреть, созреть, дозреть чӧдйыс сылӧма нын черника уже созрела