сіргыны
[sirgi̮ni̮] 1. лл. (Об.) сс. (Кур.); см. сургыны I в 1 знач. сс. (Кур.) кулысь морт сіргӧ, ӧдва лолалӧ умирающий хрипит, еле дышит 2. лл. (Об.) шуметь самвар сіргӧ, кӧсйӧ пуны самовар шумит, скоро закипит