йоҥгата
1. перен. звучный, чистый.
    Йоҥгата марий лӱмна. Сем. Николаев. Звучное наше имя — мари.
    Кӱдырчан я лыжга чаклана саман — Кумылна, сомылна йоҥгата семан. В. Абукаев-Эмгак. Грозовая или мирная наша эпоха — наши помыслы, наши дела со звучной мелодией.
    Ший гай йоҥгата воштылмаш. Г. Ояр. Звучный, как серебро, смех.
2. перен. лёгкий, простой, стройный.
    Тунаре сылне, йоҥгата ӱшан. Сем. Николаев. Настолько прекрасная, простая надежда.