рудӧб
руԁӧб
1. очертание; силуэт; контур
   гӧраяслӧн рудӧбӧн тӧдчан мыгӧр расплывчатые очертания гор
   керка рудӧб контур дома
   вӧр рудӧбыс тыдалӧ видны очертания лесов; смотри также: вуджӧр во 2 значении, мыгӧр в 1 значении
2. неол. полумрак
   гажтӧм рудӧб тыртіс керкасӧ жуткий полумрак заполнил избу
   ◊ ӧдва рудӧбыс коли осталась одна тень (сильно похудел)