руԁӧб
1. очертание; силуэт; контур
гӧраяслӧн рудӧбӧн тӧдчан мыгӧр расплывчатые очертания гор
керка рудӧб контур дома
вӧр рудӧбыс тыдалӧ видны очертания лесов; смотри также: вуджӧр во 2 значении, мыгӧр в 1 значении
2. неол. полумрак
гажтӧм рудӧб тыртіс керкасӧ жуткий полумрак заполнил избу
◊ ӧдва рудӧбыс коли осталась одна тень (сильно похудел)