затечь
зате́чь
сов.
1. (о текучем: попасть, влиться куда-н.) йоген пураш
вода затекла в погреб вӱд нӧрепыш йоген пурен
2. (распухнуть, как бы налившись чем-н.) пуалаш, пуал(ын) шинчаш
глаз затёк шинча пуалын
3. (о частях тела: онеметь) малаш, мален шинчаш
рука затекла кид мален шинчын