засты́ть сов. 1. 1 и 2 л. не употр. (сгуститься, отвердеть от охлаждения, холода) нугыдемаш клей застыл лӱмӧ (клей) нугыдемын 2. разг. (сильно озябнуть) кылмаш, кылмен тӱҥаш руки на морозе застыли йӱштыштӧ кид кылмен тӱҥын 3. (о воде: превратиться в лёд) кылмаш, кылмен шинчаш вода в ведре застыла ведраште вӱд кылмен шинчын 4. перен. (замереть) тӱҥаш, тӱҥшӧ гай лияш застыть от ужаса лӱдмӧ дене тӱҥшӧ гай лияш