зарубить
заруби́ть
сов.
1. кого (убить саблей, шашкой, топором) руэн (руал(ын) пушташ
зарубить саблей керде дене руэн пушташ
2. что (сделать рубящим орудием выемку в чём-н., на чём-н.) лодаш, лодемдаш, лакемдаш
зарубить бревно пырням лодаш
◊ зарубить себе на носу ушеш пышташ