запрыгать
запры́гать
сов.
1. (начать прыгать) тӧрштылаш (тӧргаш) тӱҥалаш
    он запрыгал от радости тудо куанен тӧрш­тылаш тӱҥале
2. (задрожать, затрястись (о частях тела) тӧрштылаш (чытыраш, чытырнаш, чӱчкаш, чытыралташ) тӱҥалаш
    сердце запрыгало шӱм тӧрштылаш тӱҥале