запарить
запа́рить
І
сов.
1. кого-что (жаром или паря в бане, довести до изнеможения, измучить) выньык дене кырен элныктараш (улныктараш, нойыктараш, ярныкташ, ярныктараш)
    запарить в бане мончаште выньык дене кырен ярныкташ
2. что (обработать паром или обдать кипятком, положить в кипяток для чего-н.) когарташ, лывыжташ, лывыжтараш, пуштылаш, пушкыдемдаш
    запарить веник выньыкым лывыжташ
    запарить бочку печкем когарташ
3. (довести до изнеможения, истомить тяжёлой работой; довести до изнеможения продолжительной ездой (о лошади) нойыктарен (элныктарен, улныктарен, орландарен, ярныктарен, лунчыртен, лунчыртарен) пытараш
    запарить лесорубов чодырам руышо-влакым нойыктарен пытараш
    запарить коня имньым лунчыртарен пытараш
ІІ
сов. безл. (начать парить (о зное, духоте) пелташ, когарташ, ырыкташ
    запарило перед грозой кӱдырчан йӱр деч ончыч пелташ тӱҥале