замять
замя́ть
сов. что разг.
1. (смять) туржаш, туржын пытараш
    замять окурок окуркым туржаш
2. перен. (прекратить, умышленно не дать ходу) чараш, лӱмын чараклаш
    замять разговор мутланымым чараш