заездить
зае́здить
сов. кого разг.
1. (измучить ездой, загнать) кудалышт(ын) ярныктараш (нойыктараш), пуштмешке кудалышташ
    заездить лошадей имне-влакым кудалышт(ын) ярныктараш
2. перен. (измучить чем-н. непосильным, трудным) орландараш, ярныктараш, нойыктараш
    хозяева его совсем заездили оза-влак тудым йӧршеш ярныктареныт