загрызть
загры́зть
сов. кого-что
1. (грызя, умертвить) пурын пушташ, пӱчкаш
    волки его чуть не загрызли пире-влак тудым изиш гына пурын пуштын огытыл
2. перен. (лишать покоя, причинять нравственные страдания, истерзать) орландараш, индырен пытараш
    загрызла совесть намыс орландарен
3. перен. (замучить, надоесть упрёками, придирками, бранью) чоныш шукташ, чоным кочкаш
    она загрызла меня своими упрёками шке ӧпкеж(е) дене тудо мыйын чоныш шуктыш