забить
заби́ть
І
сов.
1. что (вбить) пудалаш, кырен пурташ (шындаш)
    забить гвоздь в стену пудам пырдыжыш кырен пурташ
2. что спорт. (загнать) пурташ
    забить мяч в ворота мечым капкаш пурташ
3. что (заделать, закрыть наглухо) петырен (кырен, пудален) шындаш
    забить окно досками окнам оҥа дене пудален шындаш
4. что (заполнить до предела) темаш, темен (оптен) шындаш
    забить сарай дровами левашым пу дене темен шындаш
5. кого-что (на бойне и т.п.) шӱшкылаш, шӱшкыл(ын) пышташ (опташ)
    забить сто голов скота шӱдӧ вуй вольыкым шӱшкылаш
6. что (наполнить до предела чем-н.; засорить) шӱкаҥдаш, куштыраҥдаш, темаш
    трубу забило песком пучыш ошма темын (темын шинчын)
7. разг. что (заглушить, не дать расти) петыраш, леведаш
    сорняк забил посадки шындыме кушкылым шӱкшудо леведын
8. разг. кого-что (измучить, довести до отупения побоями) кыраш, кырен орландараш
    забить до смерти колымешке кыраш
9. перен. кому-л. чем-л. (обременить память, сознание чем-н. ненужным) аҥыртараш
     забить голову вуйым аҥыртараш
ІІ
сов.
1. (начать бить, ударять, стучать, колотить) кыраш тӱҥалаш
    забили барабаны тӱмырым кыраш тӱҥалыныт
2. (начать вытекать струёй) шыжен лекташ тӱҥалаш
    из скважины забила нефть скважине гыч нефть шыжен лекташ тӱҥале