шикшалташ
разг. мчаться, помчаться, умчаться. см.: виктаралташ, чымалташ.
Шайык Семон, тыге мутланымым колын, пикшла кожла гыч шикшалтын. М. Шкетан. Косой Семон, услышав такой разговор, стрелой умчался из ельника.
У имньына пешак талын, мардеж семын шикшалтеш. О. Шабдар. Наш новый конь мчится очень быстро, подобно ветру.
Шӱяшым мучыштарышым веле, пий мардежла ончыко шикшалте. «Мар. ком.» Я только расстегнул ошейник, собака, как ветер, помчалась вперёд.