урмыжалташ
перен. завыть, взвыть; зареветь, взреветь (о буране, ветре, технике).
    Наум Сидорович пирыла урмыжалтыш, вара коргыкташ тӱҥале, наганжымат мучыштарыш. В. Иванов. Наум Сидорович взвыл волком, затем захрипел, выпустил из рук свой наган.
// Урмыжалтен колташ
разг. заорать, вскричать, зарычать, взвыть, взреветь.
    (Евсе) Шужышо пирыла койылден, шӱйжым кӱшкӧ шуялтышат, урмыжалтен колтыш. «Ончыко». (Евсе) Как голодный волк, вытянул шею вверх и взвыл.