йытын
лён.
    Зинан оҥ пеленже шушо йытын кылта огыл, пуйто пеледыш йолга. Н. Лекайн. У груди Зины будто не сноп созревшего льна, а цветы сверкают.
    Йырым-йыр — пелганде йытын, теҥызла чучешыс лач. Г. Сабанцев. Кругом — голубой лён, кажется, точно океан.
    Долгунец йытын ужар регенчыла пасум моторын леведын. Н. Лекайн. Лён-долгунец, как зелёный мох, красиво покрыл землю.
    Йытын кужу, шыштыла йылгыжалта. Н. Лекайн. Лён длинный, блестит, как воск.
    Йытын шондашла шытен лекмек, Сава йӧршеш ӧрын. М. Шкетан. Когда лён взошёл, как щетина, Сава и вовсе удивился.
    Пеледалт шогалше йытын йӧршын канде теҥызла койылда. Н. Лекайн. Цветущий лён кажется голубым океаном.
    Туршанова куанен онча, шийла йылгыжалтше йытыным йӧратен ниялткала. Н. Лекайн. Туршанова смотрит радостно, с любовью гладит лён, блестящий, как серебро.