йылгыжалташ
блестеть, блеснуть; сверкать, сверкнуть.
    Оксала койшо шӱм, пытартышлан, лопкаҥеш, той кагаз семын йылгыжалта, а лыгешталтше шӱмжӧ мардеж южышто кайык шулдырла лӱҥгалт шога. Н. Лекайн. Кора (у сосны), похожая на монетки, растёт; как медная бумага блестит, а облупившаяся кора на ветру колеблется, как крылышки птицы.
    Олык тӱрыштӧ тул йӱла, сескем-влакше, шӧртньӧ семын йылгыжалтен, кӱшкӧ кӱзат. С. Чавайн. На краю луга горит костёр, искры его, блестя как золото, поднимаются вверх.