тыччӧ
[ti̮ćće̮] вым. (Весл. Кони, Онеж. Синд.) уд.; см. тытчӧ вым. (Весл.) тыччӧ мунам пойдём туда вым. (Онеж.) ме на тыччӧдзджык ветлі я ходил ещё дальше