тырп
[ti̮rp] вс. вым. уд.; анат. губа, губы уд. тырп дор йив край губ уд. (Разг.) вожа тырпа с заячьей губой уд. (Пучк.) тшерба тырпа с заячьей губой вым. (Кони) кыз тырпа толстогубый вым. (Кони) тырп чукрӧдлыны морщить губы