трепайтны
[trepajtni̮] 1. вым. лл. трепать; тормошить лл. (Зан.) грекад вӧйтас, став нервтӧ трепайтас он надоедает, все нервы истреплет 2. вым. лл. нв. трепать (лён, коноплю) нв. вӧсни вылӧ трепайтны трепать второй раз нв. кыз вылӧ трепайтны трепать первый раз вым. нв. шабды трепайтны трепать лён