тотшӧдны
[toče̮dni̮] I лл. (Лет. Пр. Сл.) сс. (Пж.); см. тотшсьӧдны сс. (Пж.) вӧлыс тотшӧдіс-муніс чарӧм вылтіыс лошадь шла по насту, легко стуча копытами II уд. делать что-л. не спеша лунтыр мыйкӧ тывмасьӧ-тотшӧдӧ целый день что-то делает