ӧтрӧвня
[e̮tre̮vńa] 1. лл. уд.; см. ӧтрӧвнӧ в 1, 2 знач. уд. муыскӧт ӧтрӧвня вровень с землёй лл. (Лет.) ӧтрӧвня тэчны класть ровно 2. лл. (Пр.) сс. (Чухл.) ровный сс. (Чухл.) абу ӧтрӧвня неровный лл. (Пр.) ӧтрӧвня туйыс дорога ровная