ӧсьлядь
[e̮śľaď] лл. (Лет. Пр. Чтв.) повалившееся дерево 2. уд. (верх. Ваш.) неуклюжий, неловкий (человек) лл. (Об. Чтв.) ◊ дыш ӧсьлядь лентяй, лежебока