ӧбӧд
[e̮be̮d] 1. вым. (Кони) лл. (Сл.) сс.; см. ӧбед в 1 знач. сс. (Чухл.) ӧбӧдӧн вердісны, гӧсьтитӧдісны обедом накормили, угостили вым. (Кони) чӧскыд ӧбӧдлы сёисны кушӧдз вкусный обед весь съели 2. скр.; см. ӧбед