гром
м.
1) гым
раскаты грома гым шы
гром гремит гым йиркӧдчӧ; гымалӧ
грянул гром гымыштіс
ударил первый гром йиркнитіс медводдза гым
2) перен. грымгӧм, гымгӧм, йиркакылӧм, юргӧм
гром аплодисментов гӧра кекӧначалӧм
гром барабанов барабанъяслӧн грымакылӧм
гром канонады пушкаяслӧн грымакылӧм
◊ (как) гром среди ясного неба виччысьтӧг
◊ метать громы и молнии стенысь бердӧ ветлыны
◊ как громом поразить ёна чуймӧдны
◊ пока гром не грянет кытчӧдз пикӧ он во