гром
м.
1) гым
   раскаты грома гым шы
   гром гремит гым йиркӧдчӧ; гымалӧ
   грянул гром гымыштіс
   ударил первый гром йиркнитіс медводдза гым
2) перен. грымгӧм, гымгӧм, йиркакылӧм, юргӧм
   гром аплодисментов гӧра кекӧначалӧм
   гром барабанов барабанъяслӧн грымакылӧм
   гром канонады пушкаяслӧн грымакылӧм
   ◊ (как) гром среди ясного неба виччысьтӧг
   ◊ метать громы и молнии стенысь бердӧ ветлыны
   ◊ как громом поразить ёна чуймӧдны
   ◊ пока гром не грянет кытчӧдз пикӧ он во