гнет
м.
1) поньӧд, личкӧд; сьӧктӧд
   держать творог под гнётом рысь видзны сьӧктӧд улын
   положить гнет на копну турун юр вылӧ поньӧд пуктыны
2) нарт, нартитӧм; увтыр
   беспощадный гнет нем жалиттӧм нарт
   колониальный гнет мырддьӧм му нартитӧм