1) кид
◊ взять себя в руки ӹшкӹмӹм кӹчӓш
◊ из рук вон плохо худан, нималан ярдымын
◊ давать волю рукам кредӓлӓш пижӓш
◊ как рукой сняло пӹтен, эртен
◊ лёгкая рука куштылгы кид, цӓшӓн кид
◊ мастер на все руки кид мастар, цилӓ ӹштен мыштышы
◊ наложить на себя руки ӹшкӹмӹм ӹшке пушташ
◊ на скорую руку талашен, йӹле
◊ не покладая рук кӓнӓлтӹде, кид карангдыде
◊ носить на руках жӓлӓен урдаш
◊ отбиться от рук шамак колыштдымы лиӓш
◊ развязать руки 1) кидӹм шӱтӓш 2) кидлӓн ирӹкӹм пуаш
◊ рука об руку кидӓ-кидӓ, иквӓреш
◊ руки не доходят кид ак шо, шокташ ак ли, жеп уке
◊ руки опускаются кымыл вала
◊ рукой подать лишнӹ
◊ сидеть сложа руки такеш (пӓшӓм ӹштӹде, ялахайланен) шӹнзӓш
◊ с пустыми руками охырын, нимадеок
2) почерк
шокш
◊ засучив рукава шокш кӓргӓлтен
◊ спустя рукава кид колтен
(руковожу, руководишь)
вуйлаташ
вурды, ручка, кычем, кидкычем
I
руш, рушын
II
руш, рушла (йӹлмӹ)
1) изи кид
2) кӹл, кычем, вурды
3) ручка (сирӹмӹ хӓдӹр)
1) кид, кид доно ӹштӹмӹ
2) кидеш тымдымы (тыменьшӹ)
3) ручной
кол
◊ биться как рыба об лёд такеш цацаш (путаяш)
◊ как рыба в воде куштылгын чувствуяш
◊ ни рыба ни мясо 1) ни мижшӹ ни шӹшержӹ 2) мӧртньӹ (мыльгитӓ эдем гишӓн)
(рою, роешь)
капаяш, пыргедӓш
пышкыдемдӓш, выжгатаэмдӓш
1) рицӓк, вагы, шывынь
2) рычаг
I
пӹзӹлмӹ (пушӓнгӹжӹ дӓ кӹцкӹжӹ)
II
шадыра лакcы
1) тыгыды коэ
2) сӹнзӓэш цыли-цули (выр-выр) каймаш
1) гӹц, вӹлец
2) годшен
3) дон(о)
4) гань, нӓрӹ
5) сага
хлеб с маслом ӱӓн сыкыр
пирог с капустой кавшта(ан) кагыль
слушать с улыбкой йӹрен колышташ
найти с трудом цуц-цуц моаш
уехать с ранним поездом ир поездеш кеӓш (кыдалаш)
с возрастом характер меняется игот семӹнь характер вашталтеш
с разрешения директора директорын разрешени семӹнь
1) шӹндӓш, шӹндӹлӓш
2) шӹндӓш, кыдалташ (киндӹм)
1) шел
2) и пыдыргы, тыгыды и
(самого, самому, самим, о самом)
ӹшке
◊ владеть собой ӹшкӹмӹм кычаш
◊ сам не свой ӹшкеӓт ӹшке агыл
◊ сам по себе ӹшкеок, ӹшке семӹнь