нарочно
нареч.
1) нарошнӧ, кӧсйӧмӧн, тӧдӧмӧн
   нарочно прийти нарошнӧ волыны
   нарочно предупредил тӧдӧмӧн ӧлӧдіс
   нарочно не придумаешь разг. думыштныд он куж
2) разг. шуткаӧн, прӧстӧ, сералӧмӧн
   он нарочно сказал, а ты поверил сійӧ шуткаӧн шуис, а тэ эскин