наврать
сов. разг.
1) что, чего небылича висьтавлыны, ёна сӧрны
2) что без доп. пӧръявны, ылӧдны
   она наврала, что была в театре сійӧ ылӧдліс театрӧ ветлӧмнас
3) на кого прӧста шуны, суклявны
   наврать на соседа суседӧс суклявны
4) в чём сорсьыны
   наврать в подсчёте сорсьыны лыддигӧн