прорубить
проруби́ть
сов. что
1. (вырубить отверстие в чём-н.) руэн шӱташ
    прорубить стену стенам руэн шӱташ
2. (сделать проход) корным руэн почаш
    прорубить дорогу в лесу чодыраште корным руэн почаш
3. (прорезать) руэн шӱташ, ышташ
    прорубить прорубь вакым руэн шӱташ (ышташ)