пропитать
пропита́ть
І
сов. что (смочить чем-н. насквозь или насытить чем-н. (запахом, составом для предохранения от чего-н.) шыҥдараш (нӧрташ), вӱдыжташ
пропитать тряпку спиртом лапчыкыш спиртым шыҥдараш
ІІ
сов. кого-что уст. (прокормить) пукшен (пукшен-йӱктен) лукташ, пукшаш, пукшен-йӱкташ
пропитать семью ешым пукшен (пукшен-йӱктен) лукташ (пукшен-йӱкташ)