прикончить
прико́нчить
сов. разг.
1. что (израсходовать до конца) пытараш, кучылт(ын) пытараш
    прикончить запасы шапашым кучылт пытараш
2. кого-что разг. (умертвить) пушташ, пуштын кудалташ
    прикончить зверя янлыкым пуштын кудалташ